Spragniony słoń – kodowanie offline z użyciem bloku odczyt danych
Ćwiczenia kodowania wspomagają rozwój procesów poznawczych takich jak pamięć, koncentracja czy myślenie oraz rozwijają wyobraźnię, to także, co jest niezmiernie istotne wspomagają rozwój słownika czynnego i biernego.
Czego potrzebujecie aby kodować?
My mamy matę, ale jest ona zupełnie zbędna. Takie same zabawy w kodowanie możecie przygotować dzieciom zerowym nakładem środków. Każdy z nas ma bowiem w domu kredki, kolorowy papier i nożyczki. Naprawdę – tyle wystarczy.
Przygotowanie materiałów
Pokażę Wam jak przygotować materiały, gdy nie posiadacie maty do kodowania. Na naszej małej macie zrobionej samodzielnie pokażę i wyjaśnię Wam również jak bawić się z dzieckiem przy użyciu w kodzie bloku „odczyt danych”. Ale o tym za chwilę, na początek przygotujemy razem materiały.
Jak już wspominałam przygotowujemy kartki, kredki i nożyczki.
Dwie kartki A4 sklejamy i rysujemy na nich kratownicę – mamy gotową naszą planszę do kodowania.
Wycinamy sporą ilość małych białych kwadracików i rysujemy na nich:
– strzałki
– na dwóch rysujemy słonika
– na dwóch rysujemy żyrafę
– na dwóch rysujemy równoległobok – to jest blok ODCZYT/ZAPIS DANYCH
– na dwóch rysujemy czerwony owal – to jest STOP
– na dwóch rysujemy zielony owal – to jest START
– na paru piszemy aktualnie ćwiczone paradygmaty
Dodatkowo z kolorowego papieru lub pianki kreatywnej wycinamy sporą ilość kwadratów w dowolnym kolorze – z nich dziecko będzie budowało ścieżkę.
W kwestii nomenklatury 😉
Spłaszczony owal oznacza początek lub koniec algorytmu. W każdym algorytmie musi się znaleźć dokładnie jedna taka figura z napisem „START” oznaczająca początek algorytmu oraz dokładnie jedna figura z napisem „STOP” oznaczająca koniec algorytmu.
Blok symbolizujący początek algorytmu ma dokładnie jedną strzałkę wychodzącą, a blok symbolizujący koniec ma co najmniej jedną strzałkę wchodzącą.
My w początkowej fazie, aby nie komplikować dziecku pozostaniemy przy jednej strzałce wchodzącej do bloku STOP.
Później gdy rozwiniemy nasze kodowanie, pokażę Wam jak wygląda blok STOP z dwoma strzałkami wchodzącymi – ale to nie w tej chwili 😉
Blok START oznaczamy kolorem ZIELONYM, a blok STOP kolorem CZERWONYM.
Równoległobok jest to blok stosowany DO ODCZYTU LUB ZAPISU DANYCH. W jego obrębie umieszczamy stosowną instrukcję czyli ZAPISZ lub ODCZYTAJ.
Figura ta ma dokładnie jedną strzałkę wchodzącą i jedną wychodzącą.
Aby ułatwić Milenie rozpoznawanie poszczególnych bloków wprowadziłam jej kod kolorystyczny. Tak więc u nas równoległobok zawsze będzie żółty – ale zróbcie sobie takie kolory jak chcecie – ważne jest abyście sukcesywnie trzymali się tych kolorów przy wprowadzeniu kolejnych bloków.
W późniejszym etapie kod kolorystyczny z poszczególnych typów bloków będzie można usunąć – gdy już dziecko dobrze je opanuje i nie będzie myło się widząc np. kwadrat i równoległobok.
Jeśli Wasze dziecko nie ma problemów z rozpoznawaniem figur, możecie pominąć kod kolorystyczny.
Jak wyjaśnić dziecku, że równoległobok to ODCZYT/ZAPIS DANYCH?
Pokażcie dziecku figurę narysowaną na kartce. Powiedzcie jak się nazywa, a także zwróćcie jego uwagę na kolor.
Wyjaśnijcie, że gdy dotrze do tego pola to musi przeczytać lub napisać to co znajduje się w środku.
Umówicie się, że jeśli w figurze zobaczy np. narysowany ołówek – oznacza to, że musi napisać na kartce z boku, to co znajduje się na tym polu.
Jeśli nie ma znaku ołówka – musi to na głos przeczytać.
Ja Milence jeszcze nie wprowadziłam ZAPIS – na razie bawimy się tylko, że żółty równoległobok oznacza, że ma przeczytać co tam jest napisane.
Mam nadzieję, że się nie zanudziliście, czas więc na konkrety czyli….
Spragniony słoń – scenariusz
Mój scenariusz na początku jest bardzo prosty: Pewnego dnia słoń był bardzo spragniony. Postanowił więc dotrzeć do jeziorka w którym pragnienie gasiła już żyrafa.
Aby dotrzeć do jeziorka słoń musi przejść po ścieżce, niestety ścieżka została zakodowana. Słoń musi odczytać kod i ułożyć ścieżkę według wskazówek zawartych w kodzie – wtedy dotrze do wody.
I to tyle – proste, prawda?
Takie historyjki potrafi wymyślić każdy – i to jest cały scenariusz.
Jak ułożyć kod do odczytu przez dziecko?
To też łatwizna – mówiłam, że to proste i każdy potrafi 🙂
W przykładzie który Wam przygotowałam kod umieściłam ponad kartką.
Ja układam kod różnie – czasem pod kratownicą, z reguły jednak nad kratownicą.
Układamy więc dla dziecka kod:
Jako pierwszy oczywiście BLOK START. Ponad blokiem START umieszczam etykietkę słonia – bo w naszym scenariuszu dziecko porusza się słonikiem.
Następnie układam strzałki – zadaniem dziecka będzie ich odczytanie i stworzenie na planszy ścieżki dla słonia.
W dowolnym miejscu kodu układam BLOK ODCZYTU, ponad którym z etykiet z sylabami układam słowo.
Generalnie zasada brzmi, że instrukcje umieszczamy wewnątrz bloku – ale do mojego przykładu wycięłam za duże karteczki z sylabkami – dlatego w kodzie umieściłam je ponad blokiem.
Na końcu kodu kładę BLOK STOP, a ponad nim etykietkę z żyrafą.
Na macie bawimy się figurkami, które stawiamy na odpowiednie bloki. W opisywanym przykładzie mamy etykietki z szybko naszkicowanymi postaciami.
Koniec! Mamy gotowy kod dla dziecka, prawda, że to łatwe?
Teraz czas na dziecko czyli:
Odczytanie kodu i ułożenie ścieżki.
Dziecko patrząc na kolejne etykietki czyli elementy kodu na planszy układa odpowiednią ścieżkę. Początkowo może pomagać sobie paluszkiem i wskazywać który element kodu układa na planszy lub używać jakiegokolwiek przedmiotu i ustawiać go na kodzie.
Zaczyna od lewego górnego rogu planszy – patrzy na kod widzi tam blok START – układa taki sam blok na planszy.
Spotkałam się z opiniami, że pole START dziecko ma ułożyć w lewym dolnym narożniku.
Kłóci mi się to z Metodą Krakowską i układankami lewopółkulowymi i to strasznie.
Skoro ja krew, pot i łzy wylewam, aby Milena pracowała rzędami od lewej do prawej i z góry na dół i nagle całą moją robotę mam jej zaburzyć i kazać układać kod od lewej do góry… ja tu sensu tu nie widzę, a Wy?
Jeśli więc jesteście z tej szkoły co dziecko ma układać kod od lewego dolnego narożnika – róbcie jak Wam uczucia podpowiadają. Ja pozostanę przy tym aby nie zaburzać dziecku z wielkim trudem wypracowanego schematu.
Więc…
Skoro dziecko już ułożyło BLOK START, patrzy znów na kod i widzi na nim strzałkę W PRAWO. Układa więc kolorowy kwadracik (naszą ścieżkę) na polu obok BLOKU START.
Kolejny kawałek kodu: strzałka W PRAWO, i znów układa na polu kwadracik.
I znów patrzy na kod i widzi strzałkę W DÓŁ, układa więc kolejny kolorowy kwadracik ścieżki poniżej poprzedniego.
I tak dalej i tak dalej, aż dojdzie do bloku ODCZYT DANYCH.
W tym miejscu dziecko musi położyć swój kwadracik z symbolem bloku ODCZYT DANYCH.
Następnie z sylabek rozsypanych obok planszy musi wybrać takie jak wskazane są na kodzie i ułożyć na bloku.
Następnie znów zerka na kod i buduje dalej ścieżkę – aż dojdzie do końca kodu i na planszy ułoży blok STOP.
A na nim jak jest to wskazane w kodzie – żyrafę.
Brawo!
Wy napisaliście kod dla dziecka, dziecko go odczytało i ułożyło prosty program na planszy – słoń dotrze do jeziorka przy którym jest żyrafa i napije się wody, a w trakcie wykonywania programu odczyta słowo znalezione na ścieżce.
Jak sprawdzić czy dziecko poprawnie odczytało Wasz kod i ułożyło go na planszy?
Teraz czas na współpracę – rodzic odczytuje po kolei swój kod, a dziecko etykietką słonika porusza się tak jak mówi rodzic, czyli rodzic mówi:
Słonik stoi na polu START.
Następnie idzie jedno pole w prawo. Kolejny krok – jedno pole w prawo. Dalej jedno pole w dół…..
I tak dalej, aż dziecko słonikiem dotrze do bloku ODCZYT DANYCH.
…. słonik dotarł do przeszkody. Na tym polu musi przeczytać słowo….
I dziecko czyta na głos słowo które ułożyło na planszy, a rodzic kontynuuje:
…sprawdźmy czy w kodzie jest takie samo słowo, tak, brawo!…
W ten sposób rodzic kontynuuje odczyt kodu na głos, a dziecko porusza się słonikiem do końca kodu – aż dotrze do jeziorka i napije się wody.
A jak dziecko niepoprawnie odczytało kod?
Jeśli okaże się, że dziecko pomyliło się i podczas sprawdzania ścieżki z rodzicem słonik pójdzie na puste pole, na którym powinien być kolorowy kwadracik, a go nie ma – bo dziecko się pomyliło…
Rodzic wraca do początku kodu i RAZEM z dzieckiem analizuje krok po kroku – kod i ułożoną ścieżkę, aż dotrą do miejsca pomyłki.
Bardzo pomaga tutaj dziecku wskazywanie palcem, lub stawianie jakiegoś przedmiotu na kodzie.
Dzięki temu w miejscu pomyłki dziecko samo zauważy, że pomyliło/pominęło kolejny kawałek kodu i naniesie korektę na planszy. Wtedy też każdy kolejny kawałek kodu będzie położony w niewłaściwym miejscu, więc zanalizujcie z dzieckiem cały kod na planszy i poprawcie go.
Dlatego też pisałam wyżej, że w początkowej fazie nauki odczytywania kodu można ułatwić to dziecku i niech sobie kod wskazuje palcem, lub nawet stawia na kolejnych elementach kodu jakiś przedmiot.
Wtedy na pewno się nie pogubi i nie pominie żadnego kawałka kodu.
Miałam rację mówiąc, że kodowanie jest łatwe? Czekam na Wasze komentarze 🙂
Bawcie się dobrze 🙂
Na koniec mam dla Was filmik pokazujący jak my bawimy się na macie:
Chcesz pomóc swojemu dziecku i wspierać rozwój jego mowy oraz naukę czytania?
Mam dla Ciebie ćwiczenia ogólnorozwojowe które Ci to ułatwią!
Zobacz moje zeszyty ćwiczeń “Radośnie rosnę i myślę” dzięki którym Twoje dziecko będzie ćwiczyło umiejętność logicznego myślenia, kategoryzacje, analizę i syntezę wzrokową oraz inne umiejętności, tak niezbędne do prawidłowego rozwoju mowy i wdrażające je do nauki czytania i pisania.
Szukasz innowacyjnej formy wspomagania rozwoju mowy dzieci?
Zobacz pomoce z serii „Kreatywne Wspieranie Mowy” – atrakcyjne dla dzieci, dobrane merytorycznie do ich potrzeb, o nowatorskiej i profesjonalnej grafice oraz perfekcyjnej jakości wykonania.
Masz ochotę pobrać darmowe materiały edukacyjne dla dziecka?
Zapisz się na mój bezpłatny* newsletter i pobierz „IDZIEMY NA RYBY!” – darmowy zestaw edukacyjny do zabaw z dzieckiem!
ZAPISUJĘ SIĘ NA NEWSLETTER:
*Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie Ci informacji o nowościach, promocjach, produktach i usługach KreatywneWrota.pl Zgodę będziesz mogła w każdej chwili wycofać, a szczegóły związane z przetwarzaniem Twoich danych osobowych znajdziesz w naszej polityce prywatności.
DIY pomoce terapeutyczne kodowanie offline zabawy logopedyczne
4 komentarze
Pomysł rewelacyjny! Wykorzystałam go w przedszkolu z 4/5 latkami do bajki „trzy małe świnki” gdzie wilk musiał dojść do świnek. Dzieci byly zafascynowane i poradziły sobie z tym bezproblemowo 🙂
Bardzo się cieszę, że dzieciom się spodobało. Wkrótce zamieszczę trudniejsze przykłady z następnymi elementami kodowania.
Pomysł genialny, ale mój syn ma tak spore problemy w orientacji przestrzennej, że na razie nie umiem nauczyć go kierunków, np. co pokazuje strzałka. Pomysłow mi brakuje 🙁 Mam nadzieję, że może kiedyś wykorzystam kodowanie.
Myślę, że kiedyś kodowanie Wam się przyda – takie które pokazuję. Na razie aby pomóc dziecku w orientacji przestrzennej warto grać z nim w gry ruchowe polegające na poruszaniu się tak jak wskazuje strzałka trzymana przez dorosłego. Rodzic np. trzyma strzałkę prosto a dziecko skacze załóżmy – 3 skoki prosto. Później rodzic obraca strzałkę w lewo i dziecko skacze 3 razy w lewo. Zasady zabawy możecie sobie ustalać na bieżąco a im bardziej zaangażowane w zabawę będzie całe ciało – tym łatwiej dziecko zapamięta która strzałka to w lewo a która np. w prawo lub w dół 🙂